Όσοι εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα
με την εκπαίδευση, συμφωνούν ότι το σχολείο οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις
ιδιαίτερες ανάγκες και ικανότητες τού κάθε παιδιού και καλείται να αναπτύσσει
εξατομικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα σύμφωνα με τις κλίσεις και τις
ιδιαιτερότητες τού κάθε μαθητή.
Ωστόσο, αποτελεί κοινή
πεποίθηση, αλλά και διαπίστωση, ότι, στην πραγματικότητα, το σχολείο σήμερα,
εστιάζει στο προφίλ που εμφανίζει ο «μέσος όρος» των μαθητών που φοιτούν σ’
αυτό και ότι αγνοεί τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των χαρισματικών και
ταλαντούχων μαθητών, οι οποίοι φαίνεται να μην έχουν στο σημερινό σχολείο καμία
θέση.
Όμως, όπως και άλλες ομάδες μαθητών με ιδιαίτερες εκπαιδευτικές
ανάγκες, έτσι και οι χαρισματικοί και ταλαντούχοι μαθητές έχουν δικαιώματα, τα
οποία πρέπει να υποστηριχθούν, ώστε να αναπτύξουν τις ιδιαίτερες δεξιότητες και
ικανότητες που έχουν. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν επωφελούνται μόνο οι
χαρισματικοί και ταλαντούχοι μαθητές από τα ειδικά υποστηρικτικά προγράμματα
που προορίζονται για αυτούς, αλλά και οι υπόλοιποι μαθητές.
Όσο
άδικη, αντιπαιδαγωγική και άνιση υπήρξε η ομοιόμορφη παιδαγωγική και μαθησιακή
μεταχείριση και αντιμετώπιση, σε σχέση με τους συνήθεις μαθητές, ειδικών
κατηγοριών μαθητών (ΑΜΕΑ, τσιγγανόπαιδες, παλιννοστούντες, κλπ.) για τους
οποίους η Πολιτεία έχει μεριμνήσει να θεραπεύσει, άλλο τόσο άνιση,
αντιπαιδαγωγική και άδικη είναι η ομοιόμορφη παιδαγωγική και μαθησιακή
μεταχείριση, σε σχέση με τους συνήθεις μαθητές, της κατηγορίας εκείνης των
μαθητών που έχουν ιδιαίτερες νοητικές ικανότητες και ταλέντα, και για τους
οποίους η Πολιτεία δεν έχει να επιδείξει κανενός είδους μέριμνα.
Η
ομοιόμορφη, άνιση και ισοπεδωτική
παιδαγωγική και μαθησιακή αντιμετώπιση και μεταχείριση, που υφίστανται τα
χαρισματικά παιδιά στο σχολείο, καθιστά, για την ειδική αυτή κατηγορία μαθητών,
το δικαίωμα στη μόρφωση "χάρτινο", "τυπικό", αναποτελεσματικό και "εικονικό",
κατά παράβαση βεβαίως, των αυξημένης τυπικής ισχύος διατάξεων περί
ισότητας, αξιοκρατίας, αναλογικότητας και μη αποκλεισμού.
Στην
Ελλάδα, η Ειδική Εκπαίδευση αφορά, και είναι προσανατολισμένη, αποκλειστικά στα
άτομα με υστέρηση (νοητική ή σωματική) παραβλέποντας, παραγνωρίζοντας και
αγνοώντας πλήρως τα παιδιά με ιδιαίτερη, αυξημένη ή/και υψηλή ευφυΐα, τα οποία,
παρόλο που ο αριθμός τους δεν είναι μικρός, αυτός, αφενός δε λαμβάνεται υπόψη
από το εκπαιδευτικό σύστημα και αφετέρου δεν υπάρχει το κατάλληλο υπόβαθρο για
την ορθή διάγνωση, αξιολόγηση και κατάταξή τους σε αντίστοιχες, με τη νοητική
τους ηλικία, τάξεις. Το σχολικό σύστημα, αλλά και η Πολιτεία, δεν έχει μέχρι
σήμερα ανταποκριθεί στις ανάγκες αυτών των παιδιών –ατόμων που ο δείκτης
νοημοσύνης τους ξεπερνά το 130.
Ωστόσο,
η εκπαίδευση των χαρισματικών παιδιών, αποτελεί διεθνώς αντικείμενο ιδιαίτερου
κλάδου της Ειδικής Αγωγής, αφού μαζί με τα παιδιά με δυσκολίες, νοητικές ή
σωματικές, περιλαμβάνονται και τα χαρισματικά παιδιά, τα οποία έχουν ανάγκη ειδικών
χειρισμών και μεθόδων, ειδική εκπαίδευση δηλαδή.
Σε
καμία όμως βαθμίδα και σε κανέναν τύπο της ελληνικής εκπαίδευσης, δεν παρέχεται στα άτομα αυτά, που έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες,
η ειδική εκπαίδευση που απαιτείται για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους,
την ανάπτυξη, βελτίωση και πλήρη αξιοποίηση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων τους
και την ισότιμη κοινωνική εξέλιξή τους. Δεν έχει ληφθεί για τα άτομα αυτά
κανενός είδους μέτρο, ούτε και τους παρέχονται κάποιου είδους υπηρεσίες, δεν
έχουν καταρτισθεί και δεν έχουν εφαρμοστεί ειδικά προγράμματα και μέθοδοι
διδασκαλίας, δεν χρησιμοποιείται ειδικό διδακτικό υλικό και δεν χορηγούνται
όργανα και άλλος ειδικός εξοπλισμός και δεν τους παρέχονται κανενός είδους
διευκολύνσεις, στα πλαίσια παροχής κατάλληλων εκπαιδευτικών ευκαιριών.